Lüksler Mimi...

Hayat aynı hızla devam ediyor hala...

Ne yaptığımı bilemez bir halde...Robot misali hergün aynı eylemler...Uyan,duşa gir,giyin,makyaj yap işe git...Bütün bir gün boyunca iş yerinde vakit geçirmeye çabala...Vakit geçsin diye olur olmaz işler yarat...Akşam olunca eve git...Yemek hazırla...Yemek ye...TV izle...uyu...

Çocukken hayalini kurduğum hayat bu değildi elbette...Bende her çocuk gibi o yaşlarda büyük hayaller kuruyor...Her gece büyüyeceğim güne biraz daha yaklaşma hevesiyle uyuyordum...

Büyümek o zaman...Benim için en büyük amaçtı belki de...Karar alma...Bağımsız olma hakkına erişmekti...Büyümek...
Kurallarını kendimin belirleyeceği bir hayat yaşayacağımı sanıyordum elbette...O zamanlar hayatın kendine has kuralları olduğundan bihaber...

Mecburiyetlerle geçiyor bir insanın ömrü...Çocukluğu ailesinin yarattığı mecburi eylemler eşliğinde...Büyüdükçe okulun ve eğitim hayatının yarattığı zorunluluklar...Sonrasında geçinmek için kabul ettiğimiz zorunluluklar...

Aykırı olmak...İmkansız kadar zor...Olabilen cesur insanlar elbette var...Ama onlar ve hayatları benim için çoğu zaman ütopik...

Çünkü hem dilediğimce bir hayat yaşayabilmek için gereksinim duyduğum  mali ihtiyaçlar var,hemde kimseye minnet etmeyecek bir karakter...

Büyük bir çelişki gibi görünsede aslında sonu belli bir seçim...Eğer maddi durumunun iyi olmasını istiyorsan,eğer kimseden bir kuruş almam ben diyorsan...Hayalini kurduğun o kendi kurallarınla yaşam hakkını çoktan işvereninin eline sunmuş bulunuyorsun...

Yine hayatında senin yerine sana biçilmiş bir kimlik içine giriveriyorsun...

Sevgili emel tam da bunları düşündüğüm bir anda sormuş;  "Görünen o ki şu zamanda hayat kimseye öyle lüksler tanımıyo....Sahi sizin en büyük lüksünüz nedir?? Benim mi??" diye
Düşündüm uzun uzun kendime biçtiğim bu hayatta,mecburiyetlerimin dışında bu da benim hayatım, yapacağım dediğim,kendime tanıdığım lüks nedir acaba diye...

Sanırım kendim için tanıdığım en büyük lüks üniversite'ye başladığımdan beri ailemden ayrı yaşıyor olmam...Henüz çocukluk yıllarımda aldığım bir karardı...Ve uygulamaya geçirebildiğim nadir hayallerimden biridir...Yalnız yaşamak...

Yapı meselesi olabilir bu...kimileri için sıkıcı görünebilir...Ama benim için nefes almak kadar değerlidir...Akşam evimle başbaşa kalmak...Evin sessizliğini dinlemek en büyük terapilerimdendir...Kendimle kalmaya ihtiyaç duyan bir ikizler burcuyum ben...Belki içimdeki kalabalık yüzündendir...Evimde yalnız kalma isteğim...Kim bilir?

Diğer lükslerimden biri...Bir çok kişi için,özellikle annem ve ailem için fuzuli masrafların başında gelen taksi kullanma özelliğimdir...Toplu taşıma araçlarını kullanmaktan hoşlanmadığım için,geçen yıla kadar kendi aracımın da olması ve o rahatlığa fazlasıyla alışmamdan kaynaklı oluşan, taksi kullanım alışkanlığım vardır ki bu lüksüm zaman zaman bana ayda 1000-1500 liraya mal olabiliyor...

Kitap ve DVD arşivim en kıymetli lükslerimden biridir kesinlikle...Evimin her yanı kitap ve dvd dolmuş olsa bile birini dahi birine vermeye kıyamacak kadar kıymetlidir hemde...

Sevgiliyle birlikte olduğumuz her an,tamamen ona adanmış olduğundan kesinlikle o da lükslerimden biridir...

Ve tabii bir de sabah uykularım,her sabah saat 9'a kadar uyumam en büyük lüskümdür kesinlikle...bu zamana kadar çalıştığım her iş yerine bu şartımı kabul ettirebilmiş ,mesai saatimi saat 10:00 'da başlatmışımdır... Şanslıyım sanırım...

İşte aklıma gelenler bunlar ilk etapta...

Kalıplarla yaşıyor olsak da...İnsanız ne de olsa...Bazı zamanlar egolarımızın elinde kalmış birer oyuncak...