30 Mart 2011 Çarşamba

...Çatıdan,duvardan ibaret değil şu İZOLASYON...

Kafam karışık bu günlerde blog...
Tıpkı seçim sonrası yaşadığım şaşkınlık gibi...
Ortada hiçde iyi gitmeyen bir ülke var...ve hatta Dünya...
Çevremdeki herkesle konuşuyorum bolca...
Herkesde inanılmaz bir farkındalık...
Ama hepimizde aynı şekilde inanılmaz bir ben üzerime düşeni yapıyorum halleri...

Şimdi kafamı karıştıran ne dersen eğer...

E bu kadar farkındalık sahibi insanlar varken etrafımda...
Herkes üzerine düşeni de yapmakta...
Peki bu ülkede yaşanılanlar, bu bölünme halleri, yolsuzluklar, yozlaşmalar nasıl oluyorda artarak devam ediyor...

Aynen son seçimlerde yaşadığım şaşkınlık...
Ortada % 47 gibi bir rakamla iktidar olmuş bir parti var...
En azından 3 kişiden biri bu partiye oy vermiş olmalı o halde...
Ama çevremde ve hatta bindiğim takside gittiğim markette,kuaförde,iş çevremde bu partiye oy vermiş bir Allahın kulu yok...
Peki diyorum o halde nerede bu 3 kişiden 1'i...
Yok...

Sonrasında farkediyorum ki...
Fazlasıyla izole yaşıyorum hayatı...

Yaşadığım semt, gittiğim mekanlar, tanıştığım insanlar fazlaca izole...
Birbirine benzer hayatlar, birbirine benzer hayat standartları, birbirine benzer eğitim seviyeleri...

Üniversite yıllarında siyasetle ilgilendiğim dönemlerde;
Bir arkadaşım yaşadığımız bir tartışma esnasında gerçekçi olmak gerekirse fena bir bozguna uğratmıştı beni..
Bana demişti ki İstanbul'un en iyi semtlerinden birinde doğup büyüyüp,kolejde okuyup,sosyal hayatını Bağdat Caddesinde geçirip, doğuda yaşanan sorunlardan pervasızca bahsedemezsin...
Yaşayıp görmediğin , içinde bulunmadığın bir sosyal düzenden dem vuramazsın...
O gün çok kızmıştım ona...Çok sinirlenmiştim...
Şimdi haklı olduğunu anlıyorum...
Yaşadığım izole hayatın yüzüme tokat gibi çarptığı günlerdeyim...

Güvenli evimde, eğitimli ailemle birlikte, eğitimli komşularımla elbette oturup bacaklarımızı uzatmış izlerken televizyonu...
Fırat'ın nasıl canına kıyıldığını izlerken,elimden gelen tek şey sinirden titremek olabiliyor çünkü...
Koskoca bir mahalle çocuğun yıllardır ruhen ve fiziksel şiddet gördüğünden bahsederken,sadece isyan edebiliyorum neden müdahale etmediniz diye...
Birinizin bile aklına gelmedi mi polise haber vermek,savcılığa gidip dilekçe vermek diye...

Ama işte ben o mahallede büyümedim ...Belki de hayatım boyunca öyle bir mahalleye yolum bile düşmedi...
O şartlarda hiç yaşamadım...
Çevremde yaşayan insanlar bile olmadı...
Şimdi nasıl anlayabilirim ki onları...

Ahh blog...
Bir yol bulabilsem keşke...

Hani şu güzellik yarışmalarında adaylara önerdikleri sihirli değnek var ya hani...
Hani her bir güzelin o değnek sayesinde tüm Dünya'ya barış getirmeyi hedeflediği...
O kadar güzel olmasamda verirler mi acaba bana da öyle bir sihirli değneği...
Zira çok ihtiyacım var bu günlerde öyle bir değneye...

Şimdi gidip biraz kafa yorma vakti...

4 yorum:

Tinkerbell dedi ki...

sihirli degnek eline geçtigi an görün banada:))

Adsız dedi ki...

aslında hep bu konuda şanssız büyüdüm demiştim...ama yazdıklarını okuduğumda anladım yanlış düşündüğümü....çocukluğum sefaköy de geçti yani terör ne ilk o zaman öğrendim..ayrım yapmak ne demek ilk o zaman anladım çok olaylı zamanlarda sokağa çıkmadık biz mesela...ikinci durağımız avcılardı...zengin seçkin ve gayet sessiz bi semtti....alıştım ayak uydurdum okula gittim orda....depremde eyüp e taşındık şok geçirdim....burda istediğini giyemezsin...kahkaha atamazssın yolda yürürken sessiz olmalıymışssın önce ayak uydurduk sonra baş kaldırdık...eyüp camisinin avlusunda da attım kahkaha her pazar gittiğimiz bebek te de yan komşumuzun neden hiç kapıyı açmadığınıda anladım...neden sokaktaki o çocukların başka dil konuştuğunuda sanırım ben gerçekten bu bakımdan iyi bi büyüme süreci geçirdim...4 dinden arkadaşımda oldu okula gidemeyende dayak yiyende yardım da ettim bataklığa sürünmelerinede göz yumdum bazen...çünkü bazen ne yapsanda kimileri orda kalmak ister...değiştiremezin....ama neyin değişiceğinide çok iyi bilirsin...izole olmak isterdim hep şimdi bunun pek iyi bi fikir olmadığını anladım şimdi...

cennebazz dedi ki...

emelcim izole olmak belki geçici bir huzur sağlıyor insanda ama gördüğün gibi ne kadar soyutlayabilirsin ki kendini bulunduğun hayattan...keşke o mahallede büyüseydim gibi beylik laflar etmeyeceğim elbette...dileyebildiğim ve hayalini kurduğum tek şey adil bir gelir dağılımı ve bu bağlamda adil hayat şartları ve elbette daha sosyal bir devlet olabilmesi ülkemin...

Paris in Me :) dedi ki...

heoff yaa :( kocaman yorum yazdım yorumu gönder dedim, kapattım sayfayı, meğer kelime doğrulama varmış sende :( gitti yorumum, kaldırsana bebeğim yaa o kelime doğrulama zartını :/ heoff nası yazcam bidaha okadar uzun yorumu yaaaaa :/