7 Nisan 2011 Perşembe

Acı yok!Acı yok!

Sevgili blog...
Yaz gelmeye başladıkça ayna karşısında geçirdiğim süreler artar oldu...
Ama boy aynası elbette...
Sağa dönüyorum sola dönüyorum...
Kendime şöyle bir bakıyorum...
Allah'ım diyorum bu kiloları ne ara aldım ben...

Sonra koca kış film şeridi gibi geçiyor gözümün önünden...

Her sabah kalk taksiyle işe git yürüdüğün mesafe yalnızca 2 mt.
Koltuğuna otur...
Kahvaltı etmeye üşendiğin için hemen üç beş tane brownie intense ye...
Oturmaya devam et...
Bir iki saat sonra şöyle kazınmaya başlasın miden...
Bir paket çilekli milka ye...
Oturmaya devam elbette...
Öğlen yemeyi yeme nede olsa bir sürü çikolata yedin...
Oturmaya devam...
E mide yine başladı kazınmaya e bir paket negro ye sütle birlikte...
Akşam 7'ye kadar otur arada bir kalkarsan eğer yürüme mesafesi 5 mt'i geçmesin...
Aman diyim yorulursun...
Akşam 7'de taksi çağır eve git...
Yemek yapmaya başla...
E saat 9 oldu...
9'da makarna tavuk ye...
Koltuğuna oturmuş tv izlerken elbette...
Gece uzun daha de hemen bir dvd izle...
Yanında patlamış mısır,çikolata ve cipsle...
Sonra yat uyu...

Koskoca bir kış böyle geçerse eğer...
O kiloları almak farz olur elbette...

Hadi bakalım şimdi babamın tabiriyle...
Yediğim hurmaların gün gelip beni tırmaladığı günlerdeyim...
Sıkı bir rejim...
Günde 2lt.su...
Akşamları kan ter içinde kalana dek...
Koşu bandı...
Sonra ağlayana dek mekik...

Hakettin bunu sen...
Acı yok!Acı yok!

Hiç yorum yok: